ΓΝΩΜΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ
Οι σπουδαιότεροι πνευματικοί δημιουργοί είπαν:
Χρήστος Χρηστοβασίλης, λογοτέχνης, δημοσιογράφος, πολιτικός
O Ελιγιά ήταν ο πρώτος Εβραίος ποιητής που έγραφε στην Ελληνική γλώσσα . O ίδιος εξελισσόταν σένα μεγάλο πνευματικό κρίκο μεταξύ του Ελληνικού και του Ισραηλίτικου λαού.
Γιωσέφ Ελιγιά,In Memoriam…,;o.π.,σημ.56,51
Κωστής Παλαμάς,λογοτέχνης
«Ξεχώρισα τον Ελιγιά ανάμεσα στους εργάτας Των ωραίων μας γραμμάτων».
Γιωσέφ Ελιγιά,In Memoriam…,o.π.,σημ.56,46
Γρηγόριος Ξενόπουλος,λογοτέχνης
«Ο Γιωσέφ Ελιγιά, και ως άνθρωπος και ως λόγιος, ήταν άξιος κάθε τιμής. Ακόμη και ως Εβραίος που καλλιέργησε την νεοελληνική λογοτεχνία
και ανήκε κυρίως δ’ αυτήν, θα μπορούσε να προβληθεί και ως ένα σύμβολο συνδέσμου μεταξύ των δυο φυλών».
Γιωσέφ Ελιγιά,In Memoriam…,o.π.,σημ.56,46-47
Τέλλος Άγρας,λογοτέχνης
O Ελιγιά άφησε πίσω του ένα έργο λυρικό και κριτικό: « Απέμεναν και τα δύο στο πρώτο τους στάδιο. Το πρώτο, καθώς ήταν εξαρχής αγνό και καθαρό,
δε θα είχε ίσως πολύ ενδιαφέρον στο μέλλον. Το δεύτερο σιγά-σιγά θα το υπέτασσε και θα το απορροφούσε. Οι τεράστιες επιδόσεις του Γιωσέφ Ελιγιά
στην Εβραϊκή φιλολογία θα έφταναν σίγουρα να δημιουργήσουν ένα μεγάλο ελληνικό μνημείο, τη μετάφραση της βίβλου στη σύγχρονη γλώσσα».
Γιωσέφ Ελιγιά,In Memoriam…,o.π.,σημ.56,53
Βίκτωρ Μπεχορόπουλος, πρόεδρος της Ισραηλιτικής Λέσχης Ιωαννίνων
«Τον Ισραηλίτη της Ελλάδος τον θέλει ο Γιωσέφ-και πολύ σωστά-πρώτα Έλληνα και κατόπιν Εβραίο{….}Άλλως τε και η Αλλιάνς από τον κόλπο της οποίας
βγήκε και στον κόλπο της οποίας ξαναήρθε, αυτό τον δίδασκε{…} Και τότε βρίσκουμε στα ποιήματα του Γιωσέφ την αγνή ελληνοεβραϊκή ψυχή.
Ο Ελιγιά είναι Έλλην»
Ηπειρωτικός Αγών, 3-8-1935
Μιχαήλ Περάνθης, λογοτέχνης, δημοσιογράφος
O Mιχαήλ Περάνθης για τις ποιητικές αποδόσεις των βιβλικών κειμένων αναφέρει ότι ο Ελιγιά γεφυρώνει την εβραϊκή παράδοση με το ελληνικό πνεύμα,
διασταυρώνοντας την εβραϊκή του καταγωγή με την ελληνική του συνείδηση. Πουθενά, ποτέ, τίποτε ούτε η παραμικρή απόχρωση,
δεν σου εμβάλλουν την υπόνοια ότι πρόκειται για μεταγλώττιση. Ποιητής και μεταφραστής μοιάζουν ταυτισμένοι στην ίδια προσωπικότητα.
Η ευλαβής συγκίνηση του εβραίου και η άκρα δεξιότητα του ποιητή συνεργάζονται ώστε οι αποδόσεις του να μεταφυτεύουν ολάνθιστα το θέμα και το πνεύμα,
τα μέτρα και το ύφος, το κλίμα και τη μορφή του πρωτότυπου. Μιχαήλ Περάνθης,Δώδεκα Διαλέξεις, σελ.219
Κ.Θ.Δημαράς, φιλόλογος, κριτικός, ιστορικός της νεοελληνικής λογοτεχνίας
«Ο τόνος του έργου είναι ελάσσων, τόνος ελάσσονα ποιητή: η μελαγχολία, η αποτυχία, τα χάδια, η ανεκπλήρωτη απόλαυση.
Μα δίπλα σ’ αυτά, αδιάκοπο, αδιάπτωτο υπόστρωμα, η ευγένεια της ψυχής»
Κ.Θ.Δημαράς, «Τα ποιήματα του Ελιγιά», Ελεύθερον Βήμα,3-4-1039 στοΝαρ σελ79
Γιάννης Χατζή-(Πελλερέν), συγγραφέας, ιστορικός, μελετητής θεάτρου, εκδότης της εφημερίδας «Ήπειρος»
Με αφορμή τη διάλεξη, με αντικείμενο τη μεταβιβλική εβραϊκή ποίηση χαρακτήρισε τον Ελιγιά : «Επιστήμονα, γνώστη της Εβραϊκής φιλολογίας
, ποιητή με ισχυρή έμπνευση και αισθητική μόρφωση όχι αμελητέα και κάτοχο της Νεοελληνικής Φιλολογίας, των μυστικών του ρυθμού
και της αρμονίας της γλώσσας»
Ήπειρος,10-12-1924 στοΝαρ σελ.52
Τάκης Σιωμόπουλος,ποιητής
Χαρακτήριζε τον Ελιγιά ελληνοπρεπή στην αντίληψη της ζωής, λιγότερο Εβραίο από μερικούς εβραίζοντες Ρωμιούς, και θεωρούσε ότι
από τη στιγμή που έχασε τη δουλική θρησκευτική πίστη και απέκτησε την ειλικρίνεια του σύγχρονου ερευνητή, παρέμεινε τελικά
ένας εκσυγχρονισμένος Εβραίος που αγαπούσε εξίσου την Παλαιστίνη και την Ελλάδα.
Ελένη Κουρμαντζή,Γιωσέφ Ελιγιά, Πρωτοπόρος διανοούμενος των Ιωαννίνων τη δεκαετία του ‘20.Ομιλία με αφορμή την επέτειο του Ολοκαυτώματος ,
Δήμος Ιωαννιτών, Ιωάννινα, 1993